Hmm... Że tak powiem... Strasznie sztampowe. Nieźle się ogląda, w sam raz na zbliżające się nieuchronnie Walentynki, radzę pójść ze swoim chłopem/babą, ale szczególnych doznań duchowych szukać tutaj próżno.
Uśmiałam się nieźle, bo patosu co niemiara, może trochę mniej (ufff...) tego słynnego hollywoodzkiego patriotyzmu, za to gruchają jak gołąbki ("Aj mery ju, aj mery ju, aj mery ju!!!"), poza tym trochę nierealistyczne, np. facet dostaje kulę w plecy, że aż jest cały we krwi, leży jeszcze na mrozie przez całą noc, a tu panienki raz-dwa przywracają go do zdrowia; inny maszeruje przez kraj z dziurą w szyi i nic...
Największymi czarnymi charakterami nie są tutaj Ci Okropni Jankesi, ale ci południowcy, którzy ścigają dezerterów. Wredne typy.

Za to ogromną sympatię wzbudziła we mnie wesoła kapela dezerterów, brawa za muzykę!