Ben JohnsonI

Ben Johnson (właściwie Francis Benjamin Johnson Jr.) urodził się 13 czerwca 1918 roku w Foraker w Oklahomie, na terenie rezerwatu Osage. Jego rodzicami byli Ollie Susan Johnson (z domu Workmon) i Ben Johnson Senior.
Ojciec Johnsona był ranczerem oraz mistrzem rodeo hrabstwa Osage. Idąc za jego przykładem, Johnson od najmłodszych lat poświęcał się rodeo oraz hodowli koni. W 1953 roku, mimo nie najlepszej sytuacji finansowej, zrezygnował nawet z dobrze płatnej pracy przy filmie, by uczestniczyć w zawodach rodeo, w których zresztą wywalczył tytuł mistrzowski. W 1973 roku włączono go w poczet galerii sław rodeo (Prorodeo Hall of Fame).
Karierę w przemyśle filmowym Johnson rozpoczął od produkcji "The Fighting Gringo". Wystąpił także w niewielkiej roli w filmie "Wyjęty spod prawa" Howarda Hughesa. W latach 40. zajmował się głównie ujeżdżaniem koni na potrzeby filmów i występował jako kaskader. 
Johnson zwrócił na siebie uwagę reżysera Johna Forda, który zatrudnił go do pracy przy filmie "Masakra Fortu ApacheMasakra Fortu Apache (1948)" w roli dublera Henry'ego Fondy. Praca na planie filmu zaowocowała zaoferowaniem Johnsonowi przez Forda siedmioletniego kontraktu aktorskiego.
Aktor wystąpił także w filmie Forda pt. "Trzej ojcowie chrzestni". Później wspominał występ ten jako najbardziej fizycznie wymagający w całej swojej karierze. Ford zachęcił Johnsona do przyjęcia roli w filmie "Mighty Joe Young". Johnson wystąpił też w "Nosiła żółtą wstążkę" oraz "Rio Grande", które wraz z "Masakrą Fortu Apache" weszły w skład tzw. "trylogii kawaleryjskiej" Forda, której gwiazdą był John Wayne. W międzyczasie reżyser obsadził również Johnsona w roli głównej w filmie "Droga do San Juan".
Na planie "Rio Grande" między Johnsonem a Fordem doszło do sprzeczki po tym, jak aktor sprzeciwił się tyranizowaniu innych aktorów przez reżysera. Po tej kłótni reżyser nie obsadzał Johnsona w swoich filmach aż do "Jesieni Czejenów" z 1964 roku.
Później aktor wystąpił m.in. w drugoplanowych rolach w filmach "Jeździec znikąd" i "Dwa oblicza zemsty (1961)Dwa oblicza zemsty" (w którym główną rolę zagrał Marlon Brando). Pojawił się także w czterech filmach Sama Peckinpaha. Pierwszym był "Major Dundee" (rola u boku Charltona Hestona), potem "Dzika banda" z Williamem Holdenem i Robertem Ryanem, a następnie dwa filmu ze Stevem McQueenem, obydwa z 1972 roku: "Ucieczka gangstera" oraz "Junior Bonner".
U szczytu kariery Johnson znalazł się w roku 1971, kiedy to wystąpił w filmie "Ostatni seans filmowy" w reżyserii Petera Bogdanovicha i otrzymał Oscara oraz Złoty Glob dla najlepszego aktora drugoplanowego. Początkowo nie był zainteresowany rolą, gdyż nie aprobował przekleństw i nagości, których pełno było w scenariuszu. Ostatecznie na prośbę Bogdanovicha John Ford namówił Johnsona do udziału w filmie, a scenariusz zmieniono tak, aby rola spełniała oczekiwania aktora.
Wśród ważniejszych ról Johnsona wskazać można dwa filmy Johna Miliusa: "Dillinger" i "Czerwony świt", a także "Z zaciśniętymi zębami" (gdzie wystąpił wraz z Jamesem Coburnem i Genem Hackmanem) oraz "Przełęcz Złamanych Serc". Grał też u boku Johna Wayne'a w "Niezwyciężonych", w filmie "Chisum" oraz w "Rabusiach pociągów".
Występował również w telewizji. W latach 1962-63 grał w serialu "Have Gun - Will Travel", zaś w latach 1966-67 w produkcji stacji ABC - serialu "The Monroes". Zaliczył też wiele występów gościnnych, m.in. w serialach takich jak "Gunsmoke", "Bonanza" czy "The Virginian".
Nigdy nie zrezygnował z życia ranczera i w Sylmar w Kalifornii prowadził własną hodowlę koni. Sponsorował również zawody rodeo w Oklahoma City, przychody z których trafiały na cele charytatywne.
W 1941 roku ożenił się z Carol Elaine Jones. Nie mieli dzieci. Małżeństwo trwało aż do jej śmierci 27 marca 1994 r.
Ben Johnson zmarł 8 kwietnia 1996 roku w Mesie (Arizona).